Anneannen uzun zamandır Ankara dışına çıkmazsa daral geliyor,afakanlar basıyormuş,gidicem dedi ve yılbaşı öncesi kesinleştirdik gidişinizi. Öncesinde babişinle baya bir düşündük ama anneannenede yazık, biraz hava alsın gezsin dedik.Hernekadar seninle ayrılmaya dayanamasak bile bir yerde mecbur kaldık göndermeye. Derya teyzende izinli olunca ısrar etti,cumartesi sabahına bilet aldık kuzucum. O ana kadar çokta etkilenmedim açıkcası.Nede olsa anneannen olucaktı yanında.Bizden sonra seni teslim edebileceğim tek insan,Allah uzun ömürler versin.Başka kimsede durmuyorsun ki kuzucum.
Akşamdan çantanı hazırladım,kimbilir kaç defa kontrol ettim birşey unuttum mu diye. O akşam sanki hissetmişsin gibi ayrılacağımızı; sürekli bir babanın bacağına birde benimkine mekik dokudun: ayyyyy diyerek sarılıp kafanı yasladın, tüm sevimliliğinle.Babişin; bak yapma yoksa göndermem diyordu sana.
Akşamdan çantanı hazırladım,kimbilir kaç defa kontrol ettim birşey unuttum mu diye. O akşam sanki hissetmişsin gibi ayrılacağımızı; sürekli bir babanın bacağına birde benimkine mekik dokudun: ayyyyy diyerek sarılıp kafanı yasladın, tüm sevimliliğinle.Babişin; bak yapma yoksa göndermem diyordu sana.
Gece pek uyumadın,kahvaltıdan sonra baya oynadık hepberaber, 10.00 da tekrar yemeğini yiyip çıktık yola.Otobüs söğütözünden kalkıyormuş,pekte erken gitmişiz,uykun geldi tabi oralarda, otobüs saatine kadar zor ayakta tuttuk seni.
Otobüsünüz gelince yerleştirdik sizi,yanaklarını tutup vedalaşmamla içim bir tuhaf oldu,gözlerim doldu. Kendimi otobüsten attım hemen,aşağıda bir ağlama bir ağlama...nedense o ana kadar hiç içim burkulmamıştı,hep anneannenin yanında olması beni inanılmaz rahatlatmıştı ama o an gelince hiçte rahat olamadım. Camdan yüzünü görünce dahada kötü oldum,babişini çekerek götürdüm ordan, göremedim gidişinizi,bakamadım... :(
Biraz daha ağladıktan sonra babişin beni biraz dolaştırdı,hava aldık.Telefonla iyi olduğunu öğrendik şükür.
Çok güzel bir yolculuk geçirmişsin,anneannen sürekli uyuduğunu,uyumadığın zamanlar ise kendi kendine oynadığını söyledi. (Otobüsten inerken yolculardan bir kısmı teşekkür etmişler sana,çok akıllı ve sessiz olduğun için) Maşallah kızıma,akıllı güzel kızıma,binlerce maşallah...
***Şimdiyi hiç sorma, 3 gün geçti ve biz alışamadık,Gitmeden önceki gece giydiğin pijaman kalmış evde,babişinle koklamaktan bir hal olduk.Kokun hala üzerinde, missss gibi sen kokuyor.Seni çooook özledik prensesim,evimizin neşesi,meleğim...
Babişin akşam evin çok sessiz olduğunu,canının sıkıldığını söylüyor,heryerde sesin kulağımda birtanem,sıkıntıdan kendimi pasta börek yapımına verdim. Ben alışık değilim oturmaya,meşgale aradım yokluğunda kuzucum,odanı süsledim,temizledim. Sen yoksun ama biz yine AVM. den oyuncak aldık(ahşap yapbozlardan),minik kuzuma tabak ve kase aldık en cicisinden.Acaba alışacakmıyız yokluğuna(nasılsa sayılı gün diye), yoksa dahadamı çekilmez olucak bilmiyorum...
***En kötüsüde ne biliyormusun...bugün 14 ay bitti 15. aydan gün alıyorsun, sanki yeni yaşına giriyormuşsun gibi önemli benim için aylar.Yanında değilimya, içim buruk birtanem,sensizim...Alahım hiçbir anneyi yavrusundan ayrı koymasın,tabiki bizimki geçici,gezmeye gittin bebişim ama yine de zor vallahi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder