Güzel kızım, birtanem sana bırakacağım en güzel ve en büyük emanetin ülkemiz, bayrağımız olacağını daha anlatamadım, henüz çok küçüksün. Ama şimdiden 'Atatürk'ü ve bayrağımızı' biliyorsun. Henüz 2 yaşını bitirmişken sana Anıtkabir'i ve bayrağımızı tanıtmanın verdiği sevinci yaşıyoruz babanla. Sen asker kızısın, ülkesini ve bayrağını çok seven bir anne-babanın kızısın. Umarım sana bunu empoze edebiliriz ve sende bizim gibi Atatürk İlkelerine düşüncelerine saygılı ve bağlı bir vatandaş olarak yaşar ve bu fikirleri bizim gibi yürütürsün meleğim.
Bugün 10 Kasım 2010;
Heryıl 10 Kasım'da işyerindeki arkadaşlarla Konya yoluna bakan taraftaki camın önüne geçeriz. Çalan sirenleri dinleyip saygı duruşundayken gözlerimiz dolarak caddeyi izleriz. Bu senede aynı şekilde cam önündeki yerimizi aldığımızda sirenler başladı ve biz saygı duruşunda bakınmaya başladık. Çok garip ve çok kötüydü,arabalardan korna sesi duyulmadı, durmadılar bile :( Anlam veremedik, ha durdu ha duracak derken, orta refüjde bulunan çöpçü adam elindeki malzemelerini yere attı ve eldivenlerini çıkardı. Sonrada başını önüne eğerek saygı duruşunda kaldı. Hepimizin gözleri doldu. İçim sızladı bebeğim, nasıl sevdim o adamı bir bilsen. Yanından geçip giden arabalara inat o öylece kaldı sirenler susana kadar...Takdir ettik...Diyecek başkaca bir söz bulamıyorum. Arkadaşım görmüş; sadece bir araba durmuş ve içinden çıkıp Atamıza saygıya durmuş. Hersene tüm arabalar durur ve içinden çıkarlardı yada kornalarını sonuna kadar çalarlardı.
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder