30 EKİM 2010 UHM

     Aradan geçen zamanla hatırladıklarım biraz silindi hafızamdan ama o günü düşününce yüzümdeki gülümseme hiç eksilmiyor, çok mutlu olduk biz ailece, hemde çok :)

     Yaklaşık 1 ay kadar yapılan planlamalarla, (sağolsun Başak bütün yükü üstlendi) 30 Ekim günü geldi çattı...Heyecanla buluşma yerimiz Urfalı Hacı Mehmet e gittik. Masada bulunan tek çift Seda-Hasan-Kerem ailesiydi, tanışıp kaynaştık. Sanki yıllardır tanıyormuşuz gibi kaynaştık ve sevdik birbirimizi, derken diğer ailelerde geldi, ilk kez hepsini birebir tanıdım. Sanırım çocuklarımız olunca ortak konumuz, hepimiz ne kadar da sevecen, içtendik. Sanki hepsi benim çocuğumdu, biri düşse yada yemeğini yemese benim canım acıdı orda. Anne babalık ne yüce bir duygu, bizim çocuklarımızdı hepsi :)

     Yanımdaki sandalyeyi ayırdığımda senin için bilememiştim öyle tatlı bir anne için ayırdığımı aslında; Özlem...öylece oturuverdi, müsade isteyerek,tatlı bir gülümseme, çok sıcak içimi ısıtan...samimi...bir kez daha teşekkürler N. tanışmamıza vesile olduğun için :)

    Yemekler yendi, resimler çekildi, çocuklarımıza orda görevli ablalar baktılar, böylece sohbete fırsat bulduk, kaynaştık. Sen doğduğundan buyana bana yada anneannene bağımlıydın ve ilk kez 3,5 saat kadar orda arkadaşlarınla oynadın. Ara sıra gelip ayranından yudumlayıp tekrar gittin yanımdan. Arada merak edip ben gittim yanına, seni gizlice izledim, çok mutluydun kızım. Yemek bile yemek istemedin, doyamadın oynamaya...

     Sonunda sıra geldi N. nın 1. yaş gününü kutlamaya; çok büyük bir sevinç ve çoşkuyla pastamız geldi Başak ve Evren üfleyip kestiler pastamızı. herşey mükemmeldi :)

     En güzel olanı ise katılımı azda olsa babaların bu beraberlikten, çok mutlu olarak ayrılmalarıydı. Baban herkesi çok sevdi, iyikide gelmişiz, herkes ne kadar candan ve sıcakkanlı dedi. Diğer babalarla sohbeti koyulaştırdı, hatta komik pozlar verdiler hepberaber :)

Ablaların kucağında,yanında oyunlar oynayarak geçirdin tüm vaktini. Arada da gözgöze gelince 'anne göüşürüj' deyip gülücük atıyordun bana :)

Anlatmakla, resimlemekle bitmez yaşadıklarımız, yine görüşmek buluşmak gerek :)