Bayatlamayan Poğaça & Portakalı Soyduuum

     Dün yemek bloglarını gezdim biraz, kolay ve az malzemeli ne varsa topladım aldım. Eve gidince bir gördüm ki, yemek listesinde poğaça var. Hemen aldığım yeni tarifi denemek istedim 'Bayatlamayan Poğaça'. Hem tarif çok basit, hem de gerçekten yumuşacık bir poğaça, ama bayatlayıp bayatlamadığını görmek pek mümkün olmayacak malesef. Daha pişirir pişirmez alt komşulara dörder dörder dağattım(elimde birikmiş aşure tabakları vardı). Sabah ta iş yerime kahvaltı için getirdim biraz. Ayrıca akşam bizde yemek sonrası, çayın yanında bir posta yedik. Evde 4-5 adet kaldı sanırım.

     Tarifi ''Hilalin El Emeği'' isimli blogundan aldım,ellerine, kalemine sağlık,iyiki paylaşmış :) ******Malzemeler: 2 bu bardağı yoğurt 1 su bardağı sıvıyağ 2 yemek kaşığı şeker 1 tatlı kaşığı tuz 4,5 su bardağı un 3 paket kabartma tozu ******İç Malzemesi: Maydonoz ve peynir ( dilediğiniz her şeyi koyabilirsiniz) ******Yapılışı:Yoğurt, sıvıyağ, şeker ve tuzu karıştırın. · İçine unu ve kabartma tozunu aynı anda ekleyin. Yoğurup hamur haline getirin. · Cevizden az büyük parçalar alın, iç malzemesini koyup yuvarlayın. · Üst kısmını galeta ununa veya benim yaptığım gibi buğday ruşeymine bulayın. · Önceden ısıtılmış 180 derece fırında, üzerleri kızarana kadar pişirin. ******Akşam kuzum uyuyunca, eşim meyveleri getirdi yiyelim diye. Benim çocukluğumdan kalma bir portakal yiyişim var ki, buna eşim çoook gülüyor 'niye bukadar eziyet çektiriyorsun kendine, soyup yesene' diyor ama ben zevk alıyorum kendi sitilimden :))) Böyle yemezsem tadı çıkmıyor portakalın: portakalın bir başını yuvarlak şekilde kesiyorum. 1 adet tatlı kaşığını alıp, içini suyunu kaşıkla alarak yiyorum, önce suyunu sonra posasını. Böylece portakal tas gibi kalıyor elimde, içi boşaltılmış olarak. Akşam yine yedim aynı şekilde. Sonra aklıma geldi, bu boş portakalı yeni yılda masamı düzenlerken yaptığım gibi şekillendireyim ve içine mum koyarak süsleyeyim diye. Gittim mutfağa, göz, ağız yaptım bıçakla, içlerine de mum oturtup getirdim salona. Işığı kapadım, çam ağacımızın lambasını yaktım, portakal lambamı da sehpaya koyup, romantik şekilde 'benim için üzülme' adlı dizimizi izledik eşimle :) kuzumun da bunu görebilmesini isterdik dedik, akşama yine mum yakıp kuzumuza gösterelim dedik, eminim bayılacak 'anneee ne güzel şeyler yapıyorsun seeen' diyecek, hayran hayran bakarken :))

     En kötü günümüz böyle olsun canlarım :) NOT:(küçükken, portakalların içini yiyerek boşaltırdım, sonrada yenilmemiş portakalların içine oyuk kısmı görünmeyecek şekilde koyardım. Büyük bir zevkle ve sessizce beklerdim, kim eline yemek için alacak ve içinin boş olduğunu görünce nasıl tepki verecek diye. Sırf bu anı yaşamak için çıldırırdım için için :))) Aklıma geldikçe halen gülüyorum :)))