Eymir den Ankara ya Bakış...

     Görüşmeyeli sünnet düğünü eğlencesine katıldık, çok eğlendik ailece. Arkadaşım ve ailesiyle her zaman ki gibi bol kahkahalı, sohbetli bir gün-akşam geçirdik.

     Yine ailece yaptığımız ve yıllardır süregelen aylık günümüz de coştuk. Ayda bir yetmese de yetirmeye çalışıp, sohbetlerini depolamaya çalıştığımız cinsten dostlarımız bunlar.
     Ablam canım ablam ve ailesi gelip gitti bir hafta sonu. Kısacık kaldı özlemimizin yanında :( Annemin yüzünü azıcıkta olsa güldürüp moral vermekti amaçları.
     8 Mart Dünya Kadınlar Gününü andık işyerimde. Anlamlı bir o kadar da üzücüydü. Malum günün anlam ve önemi nedeniyle Ankara ya gelen Türk Metal Sendikası bayan çalışanlarının otobüs kazası nedeniyle 7 işçimizi, emekçi kadınımızı kaybetmiştik. Allah rahmet eylesin :(
     Kızımın okulunda yapılan 18 Mart Çanakkale Zafer ini anma gösterisinden bir resim;
     Saçlarını uzatma konusunda fazlasıyla ısrarcı, Rapunzel olacakmış. Saçlar düz olunca çok sorun yaratmasa da, çok fazlalar ve küçük kızlar da güzel görünmüş olsa da, yük olduklarını düşünüyorum. Bu nedenle her fırsatta sözlerimi süsleyip abartarak kestirelim diye yollar arıyorum. Birkaç ay önce çok az uçlarından aldırtmıştı. Şimdi yine az aldıralım diye gittiğimiz kuaförden sayemde 6-7 cm. aldırarak çıktık. Kısaldığını birkaç gün sonra saçını ördüğümüzde anladı.

     Bir hafta boyunca süren 39 derece ateşle geçti gecelerimiz. Biraz anneanne, bir gün ben, bir gün babası derken yanında kaldık, gece nöbet tuttuk. Şimdi hamdolsun iyi. Daha hafta sonu yemek yemeye başladı diyebilirim. Aklından geçen ne varsa aldım ama kenarından yiyip bıraktı.
     Baharı tam anlamıyla yaşayabilmek için hafta sonu Eymir e gittik cümbür cemaat. Ama henüz orda doğa çok uyanmamış, kuru dallar çoğunluktaydı. Yine de göl kenarında yürüyüş ve sohbet iyi geldi hepimize. Kuzeni çoook tatlı bir köpek edinmiş. Kızımdan önce ben bayıldım bu köpekciğe. Köpek değil de sanki farenin az büyüğü, tüysüz :))) Henüz 3 aylıkmış adı da Tedi ama cinsinin adını unuttum doğrusu.
     Bir ara herkesten bağımsız tek başıma uzun bir yürüyüş yapma fırsatım oldu. Sanki dünyalar benimdi o dakikalar. Özgürce, elimi kolumu sallayarak yürüdüğüm ender zamanlardandı ve belki yıllardır böyle yürümemiştim. Çoook mutlu ediyor düşüncesi bile şimdi :)