Bir aydır hazırlanıyordu yapacağı okuma için. ''Beyanname'' kelimesine çok yabacı olunca, telaffuzda epey zorlanıyordu, her seferinde orada takılıp durdu...hatta aklından çıkmaz olmuştu 'ya okulda takılırsam, ya böyle söyleyemezsem...' diye. Yeni okulunda ilk performansı olacaktı ve en başarılı şekilde tamamlamalıydı. Bugün beni de görmek istedi izlerken, izin alıp katıldım. Eşim video çekecek, ben foto diye anlaştık. İstiklal Marşı'nın hemen ardından başladı tören. İlk olarak çıktı yazısını okumaya. Zerre kadar heyecan hissetmedim izlerken, sanki evde bize okur gibi kendinden emin ve ağır ağır okudu. Şaşırdım, akşama sormak istiyorum 'heyecan duymadın mı)' diye.
Hafta sonumuz yine koşturmacalı ama güzeldi. Yıllar sonra iş yerindeki bayanlarla gün yapalım dedik. Malum iş saatlerinde çok fazla görüşüp konuşamıyoruz. Dışarda toplanmalı olsun diye düşündük. 8 bayan 5 kız çocuğu, herbir küçük kızımızın yaşları da birbirlerine yakın olunca, daha bir kaynaştılar, güzel vakit geçirdiler :)
Ertesi gün anneannesini ziyarete gittik, biraz alışveriş ve kızımla ev saadeti yaptık. Hafta sonları ne kadar çabuk geçiyor hayret ediyorum. Doyulamadan biten 2 gün...
4 yorum:
Maşallah kızınıza.Bu arada iş yeri arkadaşları gün fikri güzelmiş, ben de bizimkilere bi önereyim bakayım.
İş yerinde yeterince sohbet edilemiyor, ani birşey çıkınca yarım kalan sohbetler o kadar çok ki...kaynaşmayı günde yapmak en iyisi :)) Sevgiler Gamze :)
insan hakları günümüz kutlu olsun, nice güzel başarıları olsun sevgili Naz'ın:)
gün buluşmak için iyi bir bahane oluyor yoksa hayat telaşından görüşmeye fırsat kalmıyor:)
Teşekkürler Bahar cım,hepimizin kutlu olsun :) Gerçekten öyle oluyor, bu sayede bol bol gülüyoruz, konuşuyoruz...en sevdiğim şey :))
Yorum Gönder