Aşkım baban sağlık ocağında o sabah aşını vurdurup eve anneannene seni teslim etmiş.Çok akıllıymışsın herzamanki gibi,hiç ağlamaz çok uslu durusun iğne vurdururken.Anneennen bana telefon ettiğinde öğle saatleriydi ve sürekli ağladığını,ishal olduğunu,ateşinin çok yüksek olduğunu söyledi,bende calpol ver iyi gelir dedim,keşke hemen gelip doktora götürseydim.Akşam eve geldiğimde ateşten yanıyordun.Babişin çok telaşlandı ve hemen hastaneye....
Dr.aşı reaksiyonu dedi.Ateş düşürücü şurup ve fitil verdi,o gece ve ilerleyen 3 gün sabahladık başında.Çarşambaları süt izni olduğundan salıyıda izin alıp 2 gün yanında kaldım tabi babanda bizimle(hiç bırakmaz bizi,canım sevdiğim...)Perşembe yine anneannen aradı,ateşin düşmüş ama bu seferde tüm vucudun kızıl noktalar halinde kalkmış.Hemen yine eve,dörtlüleri yakıp eve yetiştik.Akay hastanesinde görüntünün vahim olduğunu ancak bunun 6.hastalık olma ihtimalinin yüksek olduğunu söyledi dr.hanım.C.tesi günü hiçbirşeyin kalmamıştı.Çok mutlu olduk bebeğim,eski mutlu ve sağlıklı hallerine döndün.Bir hafta boyunca hasta olunca doğal olarak yemekte yemedin hiç,gece gündüz savaştık yemek yedirmek için.Kilo kaybı oldu tabi..Cumartesi 28.03.2009 da 5 ayını doldurup 6.aydan gün alınca aylık kontrolüne gittik.Dr.kilo kaybı konusunda endişelenince idrar tahlili istedi ama şükür ki temiz çıktı.
Akay da idrar tahlili vermek için beklerken ilk küçük park deneyimini yaşadın,şaşkın şaşkın baktın bana :) 'yahu annemde beni koca kız sanıyor' diye...
3 yorum:
Yorum Gönder