Canım kızım doğdun ve 4 ay,5 günlük oldun bile.
Anneciğin ancak fırsat buldu.
Bundan böyle hep yazıcam ne yaptıysan ne olduysa :)
Son yazdıklarıma bir göz attım,ne kadar zor günlermiş,Dr.amcanı bir süre sonra bırakmak zorunda kaldık,çünkü hastanesini değiştirdi ve bizde Akay'a yeni bir Dr. geldiğini öğrenince oraya gitmeye başladık. Kontrollerimiz çok yolunda gitti,sen sağlıklı güzel bir bebek olarak büyüdün annenin karnında.
Ama son haftalar bize küstünmü nedir arkanı döndünde bir resim bile çektiremedik,merak içinde geçti yani...
Canım kızım hamileliğim boyunca şehir dışı gezmelerimiz hiç bitmedi.İlk hamile olduğumu öğrendiğimde Beypazarın dan yeni dönmüştük.Sonra Eskişehir e gittik Teyzenlerle buluştuk, Erdoğan amcanla Hafize teyzen bize mükemmel bir sofra hazırlamışlardı,çok güzel ağırladılar bizi,sağolsunlar.Yine ordan Bursa ya gittik çok güzel gezdik, Bursa iskenderi yedirdim kızıma(karnımdada olsan
yedin :) ).Sana ilk bereni,bornozunu ve yeleğini aldık birtanem.Tevfik deden bize Karayolları misafirhanesinden yer ayırttmıştı sağolsun,çok memnun kaldık ordan.
Uludağ ın eteklerinde kahvaltı yaptık canım,
Kraliçe Elizabet(İngiltere Kraliçesi) bu yıl bursa ya gelmişti Koza Handa kendisi için defile
Sonra Balıkesir e geçtik.Çok güzel yer aşkım orası da.Yeşillik bahçelerde kahvaltı yaptık seninle, minik bebeklere baktıkça seni çok ama çok kucağımda görmek istedim.
Balıkesir de anneciğinin küçük bir arsası var bitanem, yerini görmek, değerini öğrenmek istedik.
Orada yerleşenler olmuş, bir sürü kooperatif kurulmuş, bize satmayın çok değerlenecek buralar dediler, bizde gezip geri döndük. Ama hakikaten çok güzel yerler, denize sıfır, ana yola yakın ve yeşil alan içinde.
Neyse aşkım daha bitmedi,hamileliğimin son haftalarında yani 33.hafta itibariyle Dr.amcan sende gelişme geriliği olduğunu fazla kilo almadığını söylemez mi?Bizi aldı yine bir telaş,çok korktuk.Sürekli internet sitelerinde bizim durumumuza uygun kişilerin gelişimini inceledim.Her hafta merakla doktora gittik.Ama sonuç olarak düşük kilolu minyon ama bir o kadar da güzel olan sen doğdun. Canım kızım Şener eniştenle Derya teyzen bize doğumu İstanbul Gata Haydarpaşa da yapmamızı teklif etti.Bende doğumdan çok korktuğum için kabul ettik.Eniştemin gözetiminde emin ellerde olsun istedik.
Doğumdan bir ay önce yani 24 Eylül gibi İstanbul a yeni doktorumuza görünmeye gittik.Yolda babanı görmeni çok isterdim,o kadar temkinliydiki canım kızım ikimiz içinde çok fedakarlık etti,bizi korumak için memnun etmek için elinden geleni yaptı kızım, babanı çooooook ama çoooook seviyorum. Teyzenle enişteni hiç sorma bizim için çok uğraştılar evlerini istila ettik adeta.Allah bin kere razı olsun onlardan, haklarını hiç ödeyemeyiz. Yeni doktorunla (bu arada adı Özgür Dündar),Kontolden geçtik beraber,aynı şeyi söyledi ''gelişme geriliği''.
Ankara ya döndüğümüzde doğum zamanına kadar Akay da kontrollere devam ettik. Dr.umuz Tolga Ecemiş te bilgili ve dalında iyi bir dr. Her şeyimiz hazırlandı seni beklemeye başladık aşkım.
Doğumdan 5 hafta önce dr.izne ayrılmamı istedi, dinlenmem ve senin kilo alman için. Böylelikle 7 Ekim 2008 son mesai günüm oldu.
Evde vakit o kadar çok çabuk geçti ki, hiç birşey anlamadım.Kış ayı olduğunda gezip tozmada yapamadım. Gerçi normal doğumdan 13 gün önce Sezaryen günü aldık İstanbul dan. yani evde 3 hafta kaldım.
Hergün bir hazırlık yapıldı,anneannenle deden yatağını,banyo setini,bebek telsizini,tüm kıyafetlerini,hatta anneciğine çok güzel bir bilezik,ortasında minik ayak izin olan 12 aylık resim çerçevene kadar herşeyini aldı bitanem.İlk oyuncağında anneannen tarafından alınan rengarenk,ucundan çektiğinde ses çıkarıp titreyen bir tırtıl :) veeee pusetinde kullanılmak üzere turuncu renkte bir kaplancık,çok sevimli yaaa.Anneannen hiç rahat durmuyor ki halen almaya devam.
Hülya teyzene gelince sana çok şık takımlar aldı minik kızım, Hasan eniştenle takılarını da taktılar,ayrıca hastane çıkışında Hülya teyzene ait.Hastane çıkışı bile sana çok büyük geldi aşkım.
Derya teyzenle eniştende çok şık parlak bir takım almışlar sana ayrıca chicco buhar makinende onlardan.Utku abin ile Azra ablanda takını taktılar.
Dayın, takını taktı canım,Dayın bebeklere bayılır ve seni çok seviyor aşkım.
25.10.2008 de İstanbul a doğum için yola çıktık. Biz 29 Ekim de doğmanı istemiştik ama hastanedeki bazı karışıklıklar nedeniyle 28 Ekim 2008 e gün aldık. Heyecan hat safhada,hangisini anlatayım,ameliyat korkusumu yoksa seni görme heyecanımı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder