3 Yaşına Girdiğinde...

     Davranış, hal ve hareket olarak çok şey değişti. Sanki senin için bir dönüm noktasıydı 2 yaşının bitirmek ama değişmeyen en önemli 3 şey vardıki;
1- Halen pütürlü gıda alımını kabul etmiyorsun, 3 saatte bir yiyorsun, çünkü blendırdan geçen yemekler seni tok tutmuyorlar.
2- Halen çiş-kaka beze yapılıyor ve yapınca söylemek suretiyle bezini değiştiriyorum.
3- 19 ayından bu yana azalan kusmaların, aynı yavaşlıkta ama aynı sebatla devam ediyor.
     Davranış, hal harekete gelince; çokça cümleler kurabiliyor ve kelime haznene birçok kelime ekliyorsun her geçen gün. Şaşırıp kalıyoruz bazen bu kelimeyi nerden öğrendin diye :) Bazende kendi kendine akıl yürütüp birçok yeni davranış ediniyorsun. Dün akşam hiç yapmadığın birşey; babanın telefonu çaldı, bizde meşgul olduğumuzdan bakamadık. Hemen gelip haber verdin, biz oralı olmayınca, sandalyeni alıp şifonyerin önüne koydun ve öylece tlf.a baktın, 'kızım in ordan, düşersin' deyince 'anne telefon çaıyo' dedin. Çok güldük çokça da sevdik seni.
     Ayrıca tam bir şebek oldun; kızacağımızı anladığında yada yapmanı istemediğimiz birşey yaptığında gelip bize sarılıyor, öpüyor ve 'şeviyom,şarıl' diyorsun, bacağımıza sarılıyorsun. Nasıl kızalım, nasıl öpüp koklamayalım, kopuyoruz o anda :))))
     Akşamları uykunu söylüyorsun artık 'ukum,ukum'(uykum) diyorsun. 'füt'(süt) deyip, odanı gösteriyorsun. Ama odana gidincede hemen 'sallanıyoooom' deyip sallıncağına biniyorsun, 'anne salla,salla meniiii' diyorsun. 'Menim odam'(a'larda hep inceltme işareti var söylerken).
     Bana 'anne yada serda', babanada 'baba yada nüneyt' diyorsun. Yalakalık yapman gerektiğinde ise 'annesim,babasım' diyorsun, ciğerimizi söküyorsun :)
     Anneannendeyken yaşadıklarını eve gelince sökülüyorsun bir güzel, tam olarak anlatamıyorsun ama ben eksik kelimeleri birleştirip buluyorum hehehe :))))
     Bebekliğinden buyana düştüğünde veya bir yerini çarpıp canın yandığında hiç 'ayyyy,vah vah veya aman Allahım...vs.' gibi heyhat cümleleri kurmadım, kuranıda uyardım ki seni daha fazla korkutup gereksiz hallerde ağlamayasın diye :) Çokta doğru yapmışım, halen canın çok acımadıysa, kendini toparlayıp 'anne düştüm, anne bammm' diyorsun yada 'anne komik' diyorsun o kadar :) Biryandan da üzülüyorum, çok dayanıklı olmana, canın azıcıkta yansa ağlayabilesin, derdini anlatabilesinde istiyorum, acaba bu halini kullanırlar mı, nasılsa dayanıklı, herşeyi kaldırır deyip sana gerekli önemi göstermezlermi diye düşünüyorum. Senin nazlanmaya, okşanmaya ihtiyacın olduğunu düşünüyorum. Bilmiyorum hangisi daha doğru; vız vız edip sürekli nazlanman mı, yoksa güçlü bir kız olup kendi başına dikilmen mi? Ben hep kendi başımın çaresine baktım şu yaşıma kadar, kimseye ihtiyaç duymadım, ağladıysam bile hiç hıçkırarak,hüngür hüngürünü bilmem ben, sessizce içime akar, tutamazsam bile kendimi, en fazla yaşlar süzülür yanaklarımdan, anlarsınız...Kendi paramı hep kendim kazandım, kavgalarımı ailem hiç bilmezdi, hep güler yüzlüydüm çünkü, iyimi ettim sence...Hep güçlü göründüm, öylede davrandım. Sende çoook güçlü ol kızım, kimselere ihtiyaçın olmasın ama kimsesizde kalma birtanem... Ben yanlızlıktan çok korkarım, yardım istemem ama yanımda olsunlar, tek kalmayayım isterim ve senin annen bir de karanlıktan korkar güzel kızım. Başkada Allahtan başka hiçbirşeyden korkmam.
     Nerden nereye gelmişim, kendime dur dedim ve yazımı sonlandırdım kuzucuğum, arada bunlarda gerek dimi :)