Yeni Okul(Evet Yine)

     Bizde herbirşeyler çok hızlı gelişiyor gibime geliyor. Doğru mu yanlış mı onu da bilemiyorum. Ben hızlı, aceleci bir Koç burcu ve tam bir Karadenizli olarak hakkını veriyorum bu acil kararların ama eşim Ege li ve Aslan burcu, bari eşim dur dese bu hıza dimi? Yok bana uydu O da belli ki...
    Yok yok bu sefer ev-iş değişikliği değil, kızımın okul değişikliği. Gerçi beklenen birşeydi ama onuda hallettik bitti. Ocak ayından buyana bursluluk sınavlarına girdi çıktı. Türlü türlü okul gezdik, konuştuk yöneticilerle. Araştırdık soruşturduk. Evimize veya işimize yakın olması tercihlerden biriydi ama tuttuk en uzak olanı seçtik :))) 1. tercihimiz başka bir okulken hep aklımızın güzel bir köşesinde durup bize bakan okulda karar kıldık. Gönlümüz oldu mu? Evet oldu, biz buna bakarız. İçimize sindi, hedeflerimize en yakın okul buydu. Allah utandırmasın. Ayrıca bu son olsun ne olur SONNN!!!
     Ankara dan gitmediğimiz ve ekstra kötü şeyler olmadığı sürece başka okul olmayacak diye söz verdik kendimize. Kızım artık burda Ortaokul-Lise yıllarını geçirip mezun olsun istiyoruz. Bu arada, Ortaokul deyince nasıl mutlu oldum birden; büyümüş bizimki valla :)))
     Hafta sonu sabah erken randevumuz vardı yeni okulunda.  Bizimkine söz vermiştik başka sınav yok diye. Küt diye seviye belirleme testine girecek demesinler mi? Mızıklayarak girdi sınıfa, tek başına çözmeye başladı ama nafile, dakika başı bizi çağarıyor yanına. Sınav olmak istemiyormuş. Üç-beş karalama sonrası öğretmene durumu anlatınca vazgeçtiler seviyesine bakmaktan.
   

Hep beraber okulu bir kez daha gezdik. Kaydımızı yaptırdık , iç huzurumuzla gülümseyerek çıktık okuldan. Hadi dedim Eymir e gidelim. Nerdeyse 2 aydır gitmek istiyorum ama ya kızım hafif hasta oluyor, ya yağmur yağıyor, ya başka iş çıkıyor vs. gidemiyoruz. Bu kez gidicez dedim. Gittik gitmesine ama bir soğuk... içime işliyor, bacaklarım üşüyor. Nasıl yürünecek bu soğukta göl çevresi. 

Biz düşüne duralım, kızım yıllardır bisiklet kiralayalım der durur, biz de türlü bahanelerle yok deriz. Bu sefer tamam dedik ama sen tek bineceksin, ben hayatta o dik yokuşlardan inip çıkamam bisikletle. O kondisyon nerde bizde :((( Bu arada donuyoruz resmen. Baktı kızımda üşüyor, girişteki alanda sürmeyi kabul etti. 1 saate yakın kullandı, turladı. Bu hayalini gerçekleştirmiş sayılırız diyerek rahatladık.

Yemek sonrası eve attık kendimizi. Karşılıklı olarak okul kayıt işini halletmenin verdiği rahatlıkla birbirimize gülümseyip durduk eşimle :)))

Kızımın kuzeni de akşam bize katılınca bol oyunlu bir hafta sonu geçirmiş olduk.

Haftaya kısmetse Tranzon yolları gözüküyor bize. Anacığım gidiyor uzun süreliğine. Üzgünüm içim buruk...Biz götürelim, hem babamı görüp hem memleket hasreti giderelim dedik. Bu hafta bir çırpıda bitiversin, Ankara nın kasvetinden uzaklaşalım istiyoruz.