24 Nisan 2013 Çarşamba

23 NİSAN ÇOCUK BAYRAMI

     19 Nisan da izinliydim, tüm evi indirdim aşağı, kaldırdım tekrar yukarı :))) Tam bir temizlik yaptım, akşam için nefis yemekler pişirdim, sonra da tatlı ve kek yaptım. Neden mi? Erzincan dan ablam, eniştem, oğlu ve kızı geliyorlardı aynı günün akşamı. Akşamdan kuzuyu kreşe yollama planlarım, gece yatmadan önce son buldu, kıyamadım kuzuma, kalsın benimle, yesin içsin, uyusun istedim. Herşey ucu ucuna yetişti ama şükür istediğim gibi oldu herşey. Ablamlar bu yeni evimize ilk kez geliyorlardı, eşyalarımı da evimi de görmemişlerdi. Güzel bir masa hazırladım onlara, hoşbeşten sonra oturduk yedik, çok çok sohbet ettik, çokta eğlendik sayelerinde. Keşke dedik hep...keşke hep dönebilseler hayırlısıyla...birarada olsak, görüşsek sarılsak...
     Ertesi gün aşkım nöbetçi olduğundan, 1 eksikle Kızılay a gittik, halletmeleri gereken işleri vardı ablamların. Hepberaber Metro deneyimi yaşadık, heranı birbirinden eğlenceliydi. Dönüş yapıp evin önünden arabasını aldı eniştem, anneme gittik. Annemin haberi yoktu ablamların geleceğinden, sürpriz yaptı ablam onlara. Annem ağlamakla gülmek arasında kaldı resmen. Her günümüz ayrı bir güzel geçti.
     Ablamlar hep bizde kaldılar, eskiden her gelişlerinde annemde kalırlardı, şöyle özel görüşmeler yapamazdık, geç saate kadar sohbetimiz olmazdı. Böylesi çok daha güzelmiş. Hava da sağolsun, bize izin verdi, balkonda 2 kere kahvaltı yaptık şükür, açık havada gezdik, AVM dolaştık, anneme ve kardeşime gittik. Babam biraz rahatsızdı, bizi epey korkuttu ama şükür önemli birşeyi yokmuş, ilaçlarını bitirince gastro ya göstericem bakalım.
      Salı sabahı birlikte son kahvaltımızı yapıp çıktık evden. Biraz çocuklar parkta oynadılar, onlar giderken kuzu epey ağladı, 'Azra ablam delsiiin' diyerek. Sonrasında mahallemizdeki okulun 23 Nisan gösterilerini izletmeye götürdük. Öyle güzeldiki kuzular, nasıl güzel gösteriler yaptılar, bayrağımızı dalgalandırdılar...anlatılmaz bir duygu bu...sanki kuzum söylemiş, oynamış vs. gibiydi bizim için. Bayramlarımız hiç bitmesin, bayrağımız dalgalansın, ATAMIZ hep yaşasın yüreklerimizde. Yoğun duygular hissettik, duygulandık eşimle...
       Eve dönünce 3 saatlik bir uyku uyumuşuz. Malum 24 Nisan tatil oldu çocuklara, bu nedenle anneme götürüp bıraktı aşkım, bizde evdeki boşluğu hissetmemek için alt komşuya gittik...dolu dolu 4 gün geçirdik ablamlarla, benim için unutulmaz oldu o günler, çok zevk aldım her dakikasından... Kuzucum bugün annemde, Cuma ya kadarda orada olacak, daha akşamında özledik birtanemizi...

6 yorum:

maviye iz süren dedi ki...

Babana geçmiş olsun canım
çocuklar misafirleri çok severler
nazımda eğlenmişe benziyor
keşke sevdşklerimizle hep bir arada olabilsek
ablamda uzakta benim onun eksikliğini çok hissediyorum
allahtan telefonlar var her gün konuşuyoruz
naz da anneannesi ile dilerim güzel vakit geçirir:)
sıcacık sevgilerimle...

Ada ve biz(ama ıssız değiliz) dedi ki...

Ne kadar güzel insan sevdikleri yanında olunca bir başka mutlu oluyor bol bol güzel vakit geçirmişsiniz Naz da çok eğlenmiş ,dedenize de çok geçmiş olsun inşallah önemli birşey yoktur ablacım çok öptüm ikinize de:)

lovehouse dedi ki...

Tşkler Bahar cım,Naz arkalarından epey ağladı ablası,çok alışmıştı onlara.
Ahhh keşke öyle olsa, benim burda en büyük ablam ve küçük erkek kardeşim,annem babam var ama 1 eksiğiz hep,umarım bir gün kavuşucaz ablacığımla.
canımsın,öpüyorum :)

lovehouse dedi ki...

Sağolasın Öznur cum,hepimiz çok mutluyduk.
Babam şimdi daha iyi canım,yanlış teşhis sonucu epey korktuk ama şükürler olsun...
bizde öpüyoruz :)

Hilal-AnnendenMektubunVar dedi ki...

öncelikle geçmiş olsun ferdacım. ailemiz en yakınlarımız onlarla geçen her gün harika, sizinkilerde çok güzelmiş. fotoğraflar harika. ben Naz ı henüz üst kattaki anneme bile gönderemiyorum akşamları düşün artık, senin kız kadar büyüyünce eminim dinlemez ama onların hasreti bitmez. sevgiler.

lovehouse dedi ki...

Tşkler Hilal cim :)onlarsız olmuyor.
Canım,Naz ı 3 yıl annem baktı,kreşe kadar. o kadar alışıklar ki birbirlerine...Naz genellikle,bizi değil,anneannesini tercih ediyor,hatta bizi şikayet ediyor anneannesine :)))Kızım evde olmadığı akşamlar(alışık olmamıza rağmen)çok özlüyoruz,elimiz ayağımız boşta kalıyor,odasına giremiyoruz resmen.büyüdükçe daha da zorlaşıyor,evde şakımasını özlüyoruz.
sevgiler.