Tatlım benim,kendinden büyük abla ve abilerinede 'akaşlaım' der :))-arkadaşlarım-

Hülya ablasının kızı Nil i kıskanır, oyuncaklarını paylaşmak istemez :)))
Bir ara tekrardan pütürlü yedirme çabalarına başlamıştık, 2,5 gün kadar sürdü; yumuşak sayılabilinecek türden gıdaları renkli renkli tabaklarda minik minik doğrayarak önüne sunduk, yalamaktan öteye gitmedi malesef :( İlk gece aç yattı, ertesi gün sadece bir küçük yoğurt yedi ve pazar günü artık açlıktan sabah kahvaltısında toplam yarım parmak büyüklüğünde biraz peynir, birazda helve dişlerine ezip koyduk, suyla yuttu. Yeni gıdaya başlamış bebeklere yapılan muameleyi denedik, gün içinde yine yemek istemedi pütürlüyü ve resmen aç gezdi, akşam üstü çokça ezmeden bisküvi ile yoğurdu karıştırıp verdim, çok fazla tepki vermeden biraz öğürerek yedi. Aslında biraz sabır ve ısrarla biz bu işi hallederiz diye düşündük ancak, annem aynı ısrarı devam ettirmeyeceği için, çalışmalarımızda yarım kaldı :(
Pazartesi günü Hacettepe de Gastroentrolog bölümündeki randevumuza gittik, bizi ve kuzuyu çokça inceledi, konuşturdu, geçmiş tahlillerimize baktı. Sorunumuz kusması idi ancak dr. daha çok pütürlü yedirmeyişimiz üzerinde durdu. Ardındanda 'siz bu kusma işine çok takmışsınız, niye bu kadar sorun ettiniz ki?' dedi. Bende eşimde çok sinirlendik, tabi belli etmedik ve 30 aydır kusma illetiyle uğraştığımızı, kızımızın bu nedenle yaşıtlarına denk olabilmesi için ne gıdalar bulup verdiğimizi, pedisure plus a geçişimizin hikayesini anlattık. Kusması nedeniyle pütürlüye geçemediğini, çokta zorlayamadığımızı, çünkü kusarak yediği 3 gramıda çıkarmasını istemediğimizi anlattık.
Sanırım pek ikna edici bulunmadık. Ardından kısa bir süre bizi yanlız bıraktı ve yanında Hoca sıyla birlikte geri döndü. Galiba içerde durumu Hoca sına anlattı ve görüş birliğine vardılar. Hoca bize direk 'neden pütürlüye geçmediniz? ' diye sordu. Aynı şeyleri kendisinede anlattık. Bize çok keskin bir dille hatta suçlayarak 'siz yanlış yapmışsınız, pütürlü vermeye başlamadığınız sürece kızınız kusacak, ne zamanki pütürlüye başlar, o zaman kusmasıda biter' dedi. Biz aslında çok kızdık, moralimiz bozuldu, beklediğimizi bulamadık. Kızıma endoskopi yapılacak ve sonuçta reflü çıkacak, küçük bir operasyonla hallolacaktı. Şimdi ise 30 aylık bir uğraştan sonra top yine bize paslanmıştı, çok yorucu ve sıkıntılı bir çözümdü bu. Ben resmen yıkıldım, 2 gün kendime gelemedim, psikolojik açıdan yıkıldım, yeniden uğraşmaya dayanacak gücüm yoktu.
Eşim ve ailem benimle konuştu saatlerce, Nurturia dan arkadaşlarla konuşup bilgi alışverişinde bulunduk ve sonuç; Doktor haklıydı, katı gıdayı kusmak daha zor, blendırdan geçmiş cıvık yiyeceği çıkarmak ise çok kolaydı.
Hoca bize ayrıca 'kızınız artık bilinçli ve yaşı ilerlemiş, siz kendi başınıza pütürlüye alıştıramazsınız, profösyenel yardım almanız gerekli. Bu nedenle sizi KBB da Çiğneme Terapistine, Numan Bey e yönlendiriyorum' dedi. Çokta iyi olmuş, randevu aldık, yanımızda bir küçük yoğurt, bisküvi ve su getirmemizi istediler. Hastanede her gittiğimizde 4-5 saat geçirdik, sıra beklemeler, randevu koparmalar ve Numan Bey in gecikmesi...sonunda ulaştık ve gördüğüm şey karşısında hayrete düştüm; kızım çiğnemeyi hiç bilmiyordu, sadece yutma refleksi gelişmiş, pütürlü gıdayı çiğneyip küçültemediğinden de yutamıyordu. Bize birkaç takdik öğretti Numan Bey;
1- Vereceğimiz gıda çorba dahi olsa yan dişlere koyularark yedirilecekti ki, yanların kullanıldığını idrak ve diliyle yutağa götürmeyi öğrenmek açısından önemli bir hareketti,
2- Bildiğimiz uzun sünger bigudinin içindeki teli çıkarıp yan dişlere bir ucunu koyarak çiğneyebilmeyi öğretebilmekti,
3- Yine yan dişler için; sargı bezinin içine koyulan çocuklar için satılan jelibonu koyup, sargı bezini kıvırıp, boş olan ucundan tutarak yan dişlerine jelibonlu kısmı verip çiğnetmekti.
2 ve 3 numarayı asla yaptıramayız diye düşündük eşimle, çünkü ağzına malesef hiçbirşey almazdı. Ama aynı akşam bunu oyunlarla başardık, baya baya jelibon çiğnemeye başladı. Gerçi son zamanlarda bunu ihmal eder olduk ama tüm yemeklerini yandan veriyoruz. Peki bir gelişme oldumu diye soracak olursanız: evet bize göre büyük bir gelişme var, kızım ağzında birşeyleri tutabileceğini öğrendi. Daha dün akşam yemekte ağzına verdiğim küçük tırnak büyüklüğündeki tavuk parçasını yaklaşık 2 saat ağzında tutmuş :))) Ben çoktan ağzından atmıştır yada suyla belki yutmuştur diye düşünmüştüm ama bir baktım ağzı dolu dolu bişeyler çiğniyor sanki. 'ne var kızım ağzında bir bakayım' deyince çıkardı ağzındakini verdi bana, minicik ve iyice pörsümüş tavuk parçasıymış, çok güldük, görende ağzında kocaman bir but var sanır :)))
Elini ağzına koyar oldu, bu bile büyük bir gelişme, normalde sıvı tür gıdalar haricinde ağzına hiçbişey almaz benim kuzu :)
Çiğneme Terapisti 1 ay sonra bir gelişme varmı diye tekrar gelin, görelim demişti, henüz 2 hafta oldu sanırım, bakalım belkide 2 haftaya kadar çiğneyerek yemeyi öğrenmiş şekilde gidicez doktora :) İnşallah...Amiiin :)
Bu yazımı da okuyun lütfen: http://ferdaulgen.blogspot.com/2012/10/cigneme-terapisticocugum-cigneyemiyor.html
http://ferdaulgen.blogspot.com.tr/2012/10/cigneme-terapisticocugum-cigneyemiyor.html?showComment=1508394200851#c1342660380210607270