23 NİSAN KUTLU OLSUUUN :)

     Geçikmiş hafta sonu ve 23 Nisan postudur...biline...
     Öncelikle Ülkemizin ve tüm çocukların 23 Nisan Egemenlik ve Çocuk Bayramını Kutluyorum :)
     Kocaa 3 gün izinliydik ama çook sıkıcıydı geçti diyebilirim günlerimiz,  sadece son gün güzeldi, sanırım biryerlere gidememiş olmanın verdiği sıkkınlıktı bizimki. Erzincan a ablamlara gitmeyi çok istemiştik, sonra İstanbul u özledik, ayrıca Ilgaz ve Amasra taraflarına da gitmek istiyoruz vee birde Trabzon tütüyor yine gönlümüzde...Erzincan a inşallah Ağustos ta gitme niyetliyiz, önce Trabzon yapıp, ordan da Erzincan a geçicez inşallah. İstanbul a ise Haziran sonunda 2-3 günlüğüne gitmek istiyoruz, tabi o günleri görebilirsek :) Ama öyle sabırsız öyle içim içime sığmaz durumdayız ki, sabır diye bişey kalmadı sanırım bizde. Tüm kış yatınca, enerji patlaması yaşıyoruz ailece sanırım :)))

      Velhasılı...23 Nisan sabahı için yaptığım erken kalkıp, kahvaltı ve sonrasında karşı okulun şenliklerine kızımı götürmek planım yattı malesef. Uyandığımızda saat 10 a geliyordu, kahvaltı, hazırlık derken...okulun kutlaması bitti. Bizde aldık tası tarağı, yürüyüş parkına götürdük kızımızı, el yapımı 1 dilim kek ve meyve suyu eşliğinde kızımın karnını doyurdum, azıcık ta muz yedirdim, tabi bunları dondurma sözümüzün hatırına yedi prenses :)))

      2012 yazının ilk dondurma açılışını 23 Nisan da yapmış olduk böylece. kırmızı dondurma istiyorum dedi, dondurmacı amcaya da çilekli istiyorum dedi :) 3-5 yaladı, verdi babasına.
      Ardından yürüyüş parkımızın yanındaki küçük Lunapark a götürdük. Önce trene binmek istedi, el çabukluğuyla, tek başına bindirdim trene :))) ehem ehem...çok sevindim, birlikte binmekten kurtuldum böylece...Ben makinistim diye diye, düt düüüt diye diye turu bitirdi. Bizde tezahurat yaptık tabi ' Makinist hanıııım' diyerek.

      Sonra da hoplayıp dönen Kanguruya bindik beraber, korkabilir dedi görevli, iyiki de beraber binmişiz, ben dahi heyecanlandım hareket edince.

     Henüz havalar yeterince ısınmadığından, diğer oyuncaklar kurulmamış alana, çarpışan arabalarda vardı ama istemedi onları. 'tekkar biniceeem, bidahaaa' diye naralar atan kızımı söküp aldık parktan.
     Antares ten aşkım için alışveriş yaptık biraz ve fast food bölümüne çömdük yorgunluktan. Kuzum ne yersin diye sorduğumuzda aldığımız cevap bizi çoook mutlu etti :))) Neden derseniz?; Ablamın kızı Şİmal hep ne istersin diye sorulduğunda 'et istiyorum' derdi, hem hoşumuza giderdi, hem çok gülerdik' Bildiğimiz her çocuk, bu soruya, ya oyuncak yada çikolata vs. ister ama Şimal hep et isterdi :)))
     kuzuma sorduğumuzda 'et istiyorum, eeeeet, et yiceeem' deyip minik yumrukları sıkılmış vaziyette havaya kaldırmıştı bide :))) Bak kızım istersen pide var, döner var... saydık ama nafile...MC den hamburger istiyor yani. Et-ekmek söyledik ve ayran. Etinin hepsini yiyor, yarımda ekmeğinden ve ayranıda hüpletiyor hanfendi, anne-baba mutlu mesut bakışıyorlar tabisiki :)
     Dönüş yolunun hepsini yürüyerek gitti prenses(sanırım et-ekmek+ayran sayesinde). Eve yaklaştığımızda bizim parka dalmak isteyince, klasik sözümüzü tutma, gidelim dediğimizde arıza çıkarmama sözünü aldık yine kuzudan. Bu gerçekten işe yarıyor...parktan çıkmak istemeyince hatırlatıyoruz verdiği sözü ve hafif mızıldansa da ağlamadan yola düşüyor. Bunu birde oyuncak dükkanına girerken yapıyoruz genelde, giriyoruz ama bugün birşey almıycaz veya 1 adet oyuncak alabilirsin şeklinde... Bazen de aklımıza gelmiyor bu konuşmayı yapmak (lunapark ta olduğu gibi)...
     Parka girince Şimal i görüverdi, bizim parka gelmişler Ceren ile. Beraber oynadılar, Ceren cim sağolsun ilgilendi çocuklarla da bizde rahat rahat arkamıza yaslanıp nefes aldık. Sonrada verdiği söz üzere vedalaşıp ayrıldık onlardan :)
     Yemek ve yıkanma faslından sonra mis gibi bir uyku çektik hepberaber sarmaşdolaş :)
NOT: kreşinde 16 Nisan da bayram kutlamaları adı altında bir gösteri olmuş ve kızımın sınıfındakiler izleyici olarak katılmışlar, bunu not kağıdı ile bildirmişlerdi bize, hepsi bu :( Ne bir çalışma, ne şarkı, marş... Ama çok etkilenmiş olacak ki...10 gündür evde '23 Nisan kutlu olsun' şarkısını söylüyor, 'biz çocuklarııız, henkli henkli çiçek gibi, biz çocuklarııız dünya bizi araaar' gibi bişeylerde mırıldanıyor :)))
     Şunu belirtmem gerekiyor; kızımın kutlama çalışmalarına katılmasını çok isterdim, ya bir şarkı, ya bir şiir okusaydı, yada dans gösterisi gibi bişeyler yapsaydı...o heyecanı içinde yaşasaydı ve bize de yaşatsaydı...