Dermatoloji-Misafirlerimiz-Kar-Evlilik Yıldönümümüz- Mahallem

      Öncelikle Cuma dan başlayayım: aşkım, kuzumunn ayağındaki sorun için Fatih Hastanesi, dermatoloji bölümünden randevu almış. Saat 09:30 da ordaydık ve gitmeden anlattık neler yapılacağını, yapılmazsa canının daha çok acıyacağını. 'iğne vurmayaklar dimi anne' dedi, söz dedim, asla vurdurmayacağım.
     Hoş bir bayan doktor karşıladı bizi, gösterdik ayağın durumunu. Şu anda oranın kabuk bağladığını, sertleştiğini söyledi. Aslında cerrahın görmesi gerekirmiş, ancak orda canı çok yanarmış, çünkü keserek bakıcakmış cerrah. Burda ise dondurarak, kabuğun düşmesini sağlıyacak, 10 gün sonra kabuk düştüğünde ise içindeki cisimi çıkaracakmış. Tamam dedik ama dondurma işleminde de canı yanarmış. Tuttuk sıkıca kızımızı, biz sıkı tutunca kötü birşeyler olacağını anladı tabi, başladı ağlamaya :((  iki kere uygulama yaptı, o bölge bembeyaz oldu ve içinde siyah bir cisim göründü. 10 gün sonra o kabuk düşünce tekrar gideceğiz, içindeki cisimi alacaklar inşallah. Ağlayarak çıktık odadan 'birdaha asla getirmeyin beni buraya' diyerek ağıtlar yaktı kuzucum.
      O akşam, ertesi akşama alt komşumuzu yemeğe davet ettiğimizden, bol bol hazırlık yaptık. Mezelerimi, tatlımı yaptım. Cumartesi sabah hazırlıklara devam ettik. Temizlik sorunum yoktu, hafta içinde dip köşe temizlemişti aşkım evi(izinli idi). Masayıda kurduk, tabi kuzuda yardım etti bize, masayı kurmakta :) Hadi dedik biraz dışarı çıkıp turlayalım mahalleyi. kuzu topunu da aldı yanına, iyide oldu, ben kuaföre uğradım, sonra hep beraber futbol oynadık.

                                 Yerlerde yuvarlandı kuzucum, çamurla da haşır neşir oldu böylece :))

                                                Sonra da mahallemizi şöyle bir turladık...

      Eve gidip bir güzel uyuduk, kalkınca da son hazırlıkları yapıp misafirlerimizi bekledik, birbirimizin fotosunu çektik.

     Misafirlerimizle harika bir akşam geçirdik, hem çokça sohbet ettik, hem de çok eğlendik, güldük :)

     Pazar günü dinlenme günü olsun dedim ama babam Trabzon da idi, dönmüş, hoşgeldine gitmek gerek diye düşünüp çıktık. kuzumu da tembihledik, anneannende kalmak yok, söz ver diye. Gittik yedik içtik söylemesi ayıp ama tam çıkacakken yine tutturdu, gelmiycem sizinle, burda kalıcam, sizde kalın diye. Kaldı da.
      Biz de köskös eve döndük, üstelik pazar günü evlilik yıldönümümüzdü ama bir gün önceyi dolu dolu geçirince, hiç canımız istemedi dışarı çıkmak. Bomontilerimizi, kuruyemiş ve meyvelerimizi alıp geldik eve, yılbaşı ağacımızın yanıp sönen ışıkları arasında TV.izleyip keyif yaptık. Ara ara cama çıkıp baktık, kar yağıyormu diye ama nafile, yağmadı. kuzu yokken, dışarda dolaşacaktık karlar altında.
     Sabah gözümü açtığımda verdi haberi aşkım, kar yağmış, doldurmuş, halende yağıyormuş diye :) Hazırlanıp çıktım evden, işe yürürken 2 de fotosunu çektim bu güzelliğin :)

                                               Her sabah yanından yürüdüğüm mini park :)

            3 dakikada ulaştığım iş yerim :) Seviyorum bu yeni mahallemi, ağacını, kuşunu, yeşilini, morunu, hele en fazla 3 katlı evlerle çevrili sokaklarını...
            Öğleden sonra yabancı biri yaklaştı, ben masamda çalışırken...şaşırdım, elinde bir buket çiçek, hiç beklemiyordum çiçek sevdiceğimden...çok çok mutlu oldum, hemen bir vazo bulup koydum, sevdim, kokladım çiçeğimi :) Tşkler canımın içi, seni çooook seviyorum, Allah ayırmasın birbirimizden, sevgi, saygı, sağlık dolu uzuuun yıllar görelim inşallah :)