Tam 4 yıldır durum şöyleydi; Kışın zaten kollu pijama ile yattığından sorun yaşamıyorduk ama son 1 yıldır pijama seçmeye başladı. Yani düz penye olmayacak pijamasının kolu, hafif tırtıllı, biz pütürlü diyoruz...işte öyle olacaktı. Bu türden 2 pijaması vardı ve kirlenince hemen yıkamak kurutmak zorunda kalıyorduk, başka bir evde yatıya kalacaksak, 'aman unuttuk mu yoksa pijamasını' derdine düşüyorduk. Gündüz dışardaysak yanımıza almayı unutmayacağımız malzememizdi pütürlü pijaması vs. Yazın daha da zor oluyordu bu, aşırı sıcaklar başladığında, bu namı diğer pijamaların kolları kesiliyordu, terlemesin diye.
Öyle ki bazen bu şekilde gören el-gün 'ayyy bişeymi var kolunda, yazık yavruma' diyerek soruyorlardı. Bizde kısaca ' yok birşey, sadece pijamasının kolunu emerek uyuyor' diyorduk, gülüp geçiyorlardı. Aslında emmiyor, sadece dudak tiryakisi bizimki :))) Yani resmen sadece dudaklarını dokunduruyor koluna. Yine de derin uykudayken öyle bir ses çıkıyordu ki, sanki yalayıp yutuyor pijama kolunu...şapur şupur :))) Uykusu hafifleyince kol ağıza...dalınca kol aşağıya...
Buna bir son vermek istedim, yaz aylarında ter içinde kalıyordu uyurken... Hadi dedim herşeyin sonu vardır. Gece olunca koluuum dedi, yok artık kolun, Erzincan da unutmuşuz dedim. 'ama ben kolsuz uyuyamam kii'. Bu şekilde bir iki vızıldadı hepsi bu, uykuya daldı gitti. Ertesi gün öğle uykusunda da aynı şey oldu, 'ben sana kitap okurum, ninni söylerim, uyursun' dedim ve yaptım söylediklerimi, uyudu kaldı. Akşama aynı şeyler yaşandı ama tutturmadı hiç, sadece vızıldama...arı gibi :))) İşte böylece 2 akşamda bitti şükür :)
Kızım bebekliğinden kalan tek alışkanlığını da böylelikle sonlandırdı. Annem çok söylendi bana 'ne diye karışıyorsunuz, bıraksanız kendi istediğinde atsaydı kolunu, bu çocuğa baskı yapmayın artık..vs.' şeklinde. Baskı yapmadım ki, şansımı denedim, oldu. tüm alışkanlıklarını bu şekilde bıraktı, tek zorluğumuz pütürlüye geçişti...
03.10.2012-Tarihe not düşmeliyim bunu. ilk kez babası ile yanlız kaldı, babadan yemek yedi, baba uyuttu... aşkım dün sabah diş çektirmeye gidecekti ve evde istirahat alıcaktı. Bende o gelene kadar kuzuma bakayım, gelince işe giderim dedim. Anneanne de Ankara da olmadığından başka çarem yoktu. Gerçi kreşe yollayabilirdim ama 1 gün evde kalsın, hem de babasını deneyelim dedim. aşkımın işi uzun sürdü, öğlene doğru 11:30 gibi ancak gelebildi eve. Gerekli tembihlerimi yapıp çıktım evden. Onlarda arkamdan çıkmışlar, Orduevine arabayı yıkatmaya gitmişler. Parkta oynamışlar, bol bol tatlı ve pide yemiş...uyku saatini geçirmişler, 15:15 gibi uyumaya ikna olmuş kızım, pusetinde ağaçların içinde dalmış uykuya. Akşam iş çıkışı yanıma geldiklerinde kuzum halen arabada uyuyordu. Evde açtı gözlerini.
kuzu; 'güneş açtığında babamla kalmak istiyorum' diyor. Çok sevindim anlaştıklarına. aşkım ;'sen yanımızda iken kuzum beni pek dinlemiyor ve şikayet ediyor, senden güç alıyor ama yanlızken herşey harikaydı, ne dediysem büyükler gibi dinledi beni ve yaptı' diyor.
Bugün de beraberler, sabah kahvaltısını güzel yapmış kızım, sonra Bilkent e gitmişler, alışveriş yapmışlar. Bakalım devamı nasıl oldu? :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder