Çok çok çok...yoğun bir hafta sonuydu...

     Cuma akşamı temizlikle başlayan, Cumartesi iş arkadaşım, eşi ve güzel kızı Elif in bize gelmesiyle devam eden, ertesi sabah canım arkadaşım İlknur a kahvaltı ziyareti, akşamına da güzel arkadaşım Hatice nin abisinin düğününe gidişimizle sonlanan bir hafta sonuydu.

      Cumartesi akşamı kuzum, Elif i sabırsızlıkla bekledi, nerdeyse her dakika sordu, 'gelmediler mi?' diye. Kapıyı kendi açıcakmış, deydi mi? deydi doğrusu, gerçekten iyi anlaştılar, saat sanırım gece yarısı 1 i geçiyordu ama hala doyamamıştık biz bu misafirlere. Sanırım en güzel yanı, çocukların anlaşması sonucu, bizim rahat muhabbet edişimizdi, yine en ilginç tarafı ise, evin hiç dağalmamasıydı. Ben böyle şeylere hiç dikkat etmem, umrumda olmaz hatta, dağatsın çocuklar ama bize dokunmasınlar yeter diye bakarım ama çok şaşırdım, bu iki küçük insan, evin altını üstüne getirir diye düşünmüştüm ama maşallah , kuzumun odasını toplayım diye gittiğimde, şok oldum, hiç birşey yerinden oynamamış gibiydi :))) Hatta aşkıma gösterdim, o da çok şaşırdı. Haaa birde nerdeyse hiç kavga etmediler :))) Ayaklarına sağlık, iyi ki geldiler :)

      Gece geç yatınca, sabah ta uyanmakta epeyce zorlandık ailece, saati 08:30 a kurmuştuk ama 9 gibi kalkabildik yataktan, kuzumu nerdeyse yarı uykuda giydirdim, bizde hazırlanıp çıktık kahvaltı davetine icabet etmeye. Adresi bulma çabalarından sonra ulaştık, bizi bekleyen güler yüzlü ailenin evine, sıcak bir karşılamayla girdik evlerine :) Kahvaltımızı yaptık bir güzel, çok lezzetli mamalar hazırlamış sağolsun İlknur cum bize, yedik içtik, sohbet ettik. Eşi çok sıcakkanlı bir insan, eşimle de iyi anlaştılar doğrusu. Hele o bıcır A.Elif öldürdü beni yaa...bakmaya kıyamadım, hatta bir iki kere kucakladım bile bızdığı :))) ki ben çocukları gözümle severim aslında ama Elif e dayanamadım, nasıl bıcır bıcır konuşuyor, nasıl sevimli ve asla fotoları onu anlatmıyor. Çok sevdim çok :) Kahvaltı sonrası çocukları parka götürdük, biraz koşuşturdular, ardından ODTÜ ye gidicektik ama akşamki düğüne gecikiriz düşüncesiyle vazgeçtik. Çok tşkler canım arkadaşım, harika bir kahvaltı, herşeyden önemlisi de güler yüzlü evsahipleri ve tatlımı tatlı kızlarını tanıdığımız için tşkler :)

      Eve dönünce öyle bir rehavet çöktü ki üzerime, elimi kaldıracak halim yoktu, kuzumla uyuduk biraz (biraz diyorumda 2,5 saat uyumuşuz). Uyandığımda da elim kalkmadı, kuaföre gidemedim, kıyafetimi dahi son 1 saat içinde seçtim, makyaj zaten vardı, kuzumuda giydirip çıktık, kardeşim ve annemde bize eşlik ettiler. Düğün mekanını çok beğendik hepimiz, gelin damatın gelişi, organize süperdi. Arkadaşım muhteşem olmuştu, maşallah diyorum :) Yemeğimizi yedik, ilk dansımızı yaparken kuzuda bize eşlik etti, bırakmadı köftehor :))) Takımızı takıp, ikide halay döndük. Düğüne Urfa dan özel sıra gecesi ekibi getirtmişlerdi, herşey çok güzeldi doğrusu...Birde kuzum kusmasaydı :( Üstümüz başımız berbat oldu, öyle olunca da tadımız kalmadı, vedalaşıp döndük 22:30 gibi. Saat 12:30 a kadar uyku gelmeyince evin içinde dolanıp durduk. Sabahta uyanmak çok zor geldi :( Akşamı iple çekiyorum, erkenden uyumak istiyorum.

 NOT: Tüm hafta sonu yoğun bir tempodaydık ama nedense elimden düşürmediğim makinemi çok kısıtlı kullandım, nerdeyse varlığını unuttum, çok az kullanmışım, o güzel anları çekmeyi unutmuşum. Sadece birkaç poz var ne yazıkki :(