İnanılmaz karmaşık bir hafta geçirdik ailecek. Ablam hastaneye kadırıldı, beyin damarı tıkandı, kısmi felç oldu malesef. Bir hafta içerisinde her günümüz hastanede geçti. Koşturmadan çok bekleyiş bizi çok üzdü, acaba düzelecek mi endişesi...derken şükürler olsun daha iyi. Dün taburcu edildi, kalan arızalar dışardan tedavi ile düzelecek inşallah. Hastamız olunca şehir dışından akrabalar geldiler sağolsunlar. Annem, babam memlekette, onlara haber versek, gelene kadar bize inanmayacaklar sıkıntıdan hasta olacaklar diye düşünmekten kahrolduk.
Belki daha önce bahsetmişimdir, annemin buradaki evini kapatmıştık ve memlekete gitmişti babamın yanına. Bana ev bakın kışın Ankara da olayım diyordu epeydir. Ablamın hastalığı vesilesiyle, acilen evi bulduk. Ortancı ablamla dönüşümlü hem hastaya refakat ettik, hem misafirleri ağırladık, hem de bulduğumuz eve eşyaları taşıyıp yerleştirdik. Tam laz işi oldu bizimkisi :))) Duyan hem şaşırıyor -bu ne hız diye, hem de gülüyorlar bize :))
Evi daha dün yerleştirdik, anneme haber verdik ev bitti diye. Ablamın hastalığını da bugün gelince haber vermiş bizim ortanca. Çok üzülmüş, sitem etmiş haber vermediğimiz için ama kendisi de tansiyon ve kalp hastası. Mecbur kaldık söylememeye. Babam daha 4 yıl oldu beyin damarı tıkanıklığı yaşayalı...velhasıl ikisi de habersiz geldiler, ev tutuldu dedik sadece.
Benden haberler böyle, koşturma, üzüntü, telaş...sizleri takipteydim, dün ve bugün işe geldim. Birkaç gün daha izin alacağım bakalım, yardım edeyim evdekilere, eksik olmasınlar gelen giden çok olur.
Kızıma gelince, O da çok üzüldü teyzesine, hemen bir not hazırladı kalpli, sevgi, sözcükleri ve iyi dileklerini belirten, teyzesine yolladı. Hep merak içinde bekledi, dua etti minnağım :) Bugün anneannesinin geleceğini duyunca okula gitmemek için türlü bahaneler buldu ama nafile başaramadı. Akşam göreceksin diye ikna ettik bakalım.
 |
Annemin yeni evinin bahçesinden çektim, çok güzel renklerine vuruldum. Hayırlı olur inşallah yeni evi :) |
Yukarıdaki resimler Pinterest ten alıntı. Ne kadar güzeller. Yaparım ben bunları, evin çeşitli yerlerinde değerlendiririm diye düşündüm. Geçen hafta sonu kızıma oda takımı bakmıştık Siteler den. Süslemeler için Pinterest e girin demişlerdi mağaza sahipleri. Seneler oldu ben üye olalı ama açıp bakmayı çoktan bırakmıştım. Neler neler var, insanın aklına gelmez bu fikirler, harika hepsi :)
Şu pompomlar, kelebekler ve birsürü fikir. Hele bir rahatlayalım ailecek, herşey normale dönsün, hafta sonları başlarım ben bunlara :)
Son okuduğum öykü, yeğenimin hastanede refakatçi olduğum günlerde elime tutuşturduğu
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu oldu. Bu ne dedim 50 sayfalık bu 1 saate okunur. Hiçte öyle olmadı, kaldığımız servis Nöroloji olunca...hastaların birçoğu kendinde değiller, bağarıyorlar, ağlıyorlar, hertürlü ses mevcut. Refakatçiler herkesin hastasına koşuyorlar sağolsun, tabi bizde onlara yardım ediyoruz. Hal böyle olunca dikkat kesilip okuyamadım iki satır yazı. Eve gelince okudum uyuyamadığım bir gece. Fazla tasvir beni sıkıyor ama genel olarak sevdim. Tek taraflı bir aşk hikayesi ve okudukça kime kızmalıyım, kim haklı inanın şaşırdım. Kadın kendine eziyet etmiş...orası kesin. İkilemde çok kaldım okurken.