Çok Zaman Oldu Biliyorum...

      İnşallah artık bu kadar ara vermiyeceğim, zaten 3 yaş bitimiyle sınırlı tutmayı istediğim blogumu çok ihmal ettim biliyorum. Çok şeyler yaşadık bu geçen zamanda, çokça sevindiğim anlarda oldu, sevdiklerimi kaybettiğim, sevdiklerimin sevdiklerini kaybettikleride...hayat ne garip; herşey biranda olup bitiyor, acısını üzüntüsünü bırakarak...
     1 Ağustos itibariyle izne ayrılmıştım, tam tamına 26 gün tatil yaptım, 2 gün çalışıp bayram tatiline girdim 9 gün :) Harika günler geçirdim, yukarda da belirttiğim gibi üzücü anlarda. İlk 1 hafta Ankara da geçti, süper bir hafta idi. Evde olmak bana yaradı, hergün arkadaşlarla gezdik tozduk, evde 1 dak. durmadım, herbiryerleri düzeltip şekil verdim, kızımla uğraştım, pütürlüde epey yol katettik. aşkım 'ev sana göre değil, çok yoruluyorsun, yerinde durmuyorsun' diyor ama aslında ruh sağlığıma çok iyi geldi haberi yok. Kekler, pasta, börekler pişirdim, buzdolabına Ayaş domatesi yığdım resmen.
     Sevgili arkadaşım Ezgi ve ailesiyle muhteşem bir hafta geçirdik, kah planlı, kah plansız buluşuverdik. İlk hafta saçlarımı kestirip sarıya boyatma kararı aldık aşkımla ve yaptım da. Biranda oluverdi, önceden asla derdim, asla dememek lazımmış :)))
Tamamen tesadüf eseri bir akşam dışarda buluştuk.

Yine pazar günü Z.Duru yu annesinden almaya gelmişken bizim kahvaltımızı şenlendirdiler.

Kuzucuklar çokça koşturup oynadılar :)

Ezgi sağolsun bize artistik pozlar vermeyi öğretti :)))

                                                            Güvercinlere simit attılar :)

Tabi gecede alem havası esti evde :))Harika bir gündü, çook tşk ediyorum size :)