Salı akşamı başlayan gündüz burun akıntısı, gece tıkanıklığı ile başladık Aferin Plus a. Öncesinde de hapşuruyordu ara sıra. Gece buhar makinesi çalıştırmaya başladık hemen, burun açıcılar, şurup...Ertesi gece 1 posta kustu, balgamını çıkaramayınca. Sadece 1 biberon süt içer oldu 3 gecedir.
Gündüzde pek yemiyormuş(annem öyle dedi). Bizlerde hasta olunca iştahımız gitmez mi? Hiç zorlama dedim anneme, bol su ver, meyva ver ve şurubunu içsin yeter.Şükür dün gece kusmadı ama sürekli öksürdü yavrum. Yatmadan önce epeyce zencefilli bal yedirmiştim, sanırım balgama iyi geldi, gerçi öksürük için vermiştim ama :( Bu gece ayak tabanlarına viks sürmeliyim, yakıyor diye sızlanacak ama başka çare yok.
Hafta sonu Eskişehir gezisi yapalım diyorduk, bu gecede kötü olursa plan iptal olabilir.
Dün çok güzel bir haber aldım; kızım kreşli oluyoooor.... Bu günü çoktandır bekliyorum, kuzu büyüdü ve artık anneanne yerine kreşe gidecek sabahları.
28 Ekim 2008 doğumlu kızım, 3 yaşını gördüğünde başlayacak kreşe. Hem çok mutluyum, hemde çok korkuyorum, hayırlısı olur hepimiz için inşallah.
Birçok kişiden çocukların kreşe başlar başlamaz çok hasta olduklarını duyuyorum, bazı anneler gözü yaşlı anlatıyor çocuklarının hasta oluşlarını. Bir tanesi şöyle anlattı; ''Oğlum kreşe başlar başlamaz hasta oldu, antibiyotik içti, 10 gün yattı, kreşe gider gitmez yine hasta olarak eve geldi, bu böyle 3 kere peşpeşe devam etti, hatta sonunda fazla antibiyotik alımından dilinde mantar patladı ve yine antibiyotik ile tedavi edildi. Psikolojim bozuldu ve psikoloğa gittim sırf bu konudan. 2 yıl kadar böyle sürdü ve bırakacak kimsem yoktu oğlumu, sürekli izinde alamadım.''
Çok üzüldüm ve çokça etkilendim bu ana oğulun yaşadıklarından. Gözüm korktu, sonra bu kadar sık hastalık kapmasını, belkide bağışıklığının kuvvetli olmayışına bağladım.(bir tür kendini koruma içgüdüsü)
Benim kızım zaten zorluklarla büyütüldü ve pütürlü sorunuda tamamen çözülmedi, çok zorlanıcak gibi geliyor bana, bir taraftan da 'yok yok girişken ve kıskanç bir kız, diğer çocuklara özenir, onlar gibi yemek için çırpınır, sürekli vitamin desteği yaparım' şeklinde kendimi teselli ediyorum.
Bazı sabahlar anneannesine giderken dahi ağlıyor 'beni bırakma,işe ditme' diye, ya kreşe giderken ne yapıcak diye düşünmeden edemiyorum. Yine kendimce bir çözüm buldum, bilmiyorum doğrumu; Önce beni işe bıraksın baba-kız, sonra eşim kreşe bıraksın. Bende çok nazlanır ve ağlar ama babada yapmaz...E peki bu doğrumu..yani ben bıraksam, yanında olsam kızımın, kreşin kapısından öperek göndersem, bana güvense nasıl olur...ikilemdeyim malesef...Tecrübeli anneler sizden yardım istiyorum, hangini yapmalı????
Sonraaa birde uyku meselesi var. Genelde günde 2 uykusu var. Sabah saatlerinde 1 saat kadar, birde akşam saatlerinde 1 saat kadar. Kreşte 1 tane öğlen uykusu var, bu durumu düzeltmeliyim biran önce. Ayrıca gündüz uykuya dalarken ayakta sallanarak uyuyor, kreşte durum nasıl acaba?
Daha önce o kadar çok kreş yazısı okudum ki, artık araştırmak istemiyorum, benim çok fazla seçme şansım yoktu, askeri kreşe verdik maddi durum açısından. Umarım pişman olmayız, kuzuma çok iyi gelir inşallah burası...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder