20 Eylül 2011 Salı

NURTURİA VEDASI

     Nerden başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum, yani aslında neler yaşadığımı, bana neler kattığını ve neler götürdüğünü çok iyi biliyorum ama doğru cümleler kurabilecekmiyim, en doğru şekilde düşünce ve duygularımı anlatabilecekmiyim onu bilemiyorum...Hani derlerya 'aklım yetiyor ama gücüm yetmiyor' diye...Ne güzel söylemiş büyükler...İşte benimde aklım yetiyor ama çoğunca doğru kelimeleri yerinde kullanmaya gücüm yetmiyor veee çok kişinin haddini bildirmeye terbiyem ve gücüm de yetmiyor...
     NURTURİA kuzum için internette araştırma yaparken çıktı karşıma, kaydoldum hemen. İlk zaman birçok özelliğinden bihaber girdim çıktım, zamanla arkadaş edinmeyi, güncelleme girmeyi, soru sormayı ve soruları cevaplamayı öğrendim. Çok zevk aldım, çok bilgilendim, aklıma gelebilecek herşeyi sorabildiğim, sadece kızım için değil, bir anne, bir eş olarakta pekçok soruma yanıt aldığım bir yer oldu nurturia. Çoğunca MSN gibi kullandım, yazıştım, özelimi paylaştım. Öyle güzel yürekli arkadaşlar tanıdım ki, tlf, ev adresime kadar paylaştım, yetmedi şehir dışından dostlarla kaynaşıp, onları karşıladım, elimden geldiğince misafir ettim. Evimi açtım, onlarda evlerini açtılar. Hiç sanal alemden dostluk olurmu dedi eşim ama ilk buluşmalarda kendide kaynaştı ve sevdi nurturia kardeşliğini. Birçoğuyla ailece görüşüyoruz ve çokta seviyoruz.
     Ben şuna inanıyorum; Allah bizi kötülerle karşılaştırmadı çok şükür, daha doğrusu zararlarının dokunmasına izin vermedi ki biz buna çok müsait bir aileyiz aslında. İnsanlara çabuk güvenen, çabucak kabukları kıran bir yapıya sahibiz ama dedim ya şükür...
     Ama bu demek değil ki üzülmedim. 1 sene kadar oldu üye olalı ve hafta sonları ve akşam mesai sonrası hariç, aktif bir üye oldum. Arkadaş sayım gün geçtikçe arttı, bazen günde 5-6 üyeden teklif aldım, sevdim sevildim. Her çocuğun ablası oldum, her annenin dert ortağı(en azından ben böyle hissettim).       
     Tanıdığım her anneye anlattım bu paylaşımı, hafta sonları burdaki arkadaşlarımla vakit geçirir oldum, tlf.um nurti arkadaşlarından ibaret olmaya başladı, gündüz işyerinde işlerimi bekletip, güncelleme manyağı oldum, özel görüşmelerimi dahi kısa kesip, nurtide arkadaşımın kızı-oğlu nasıl oldu der olmuştum ki bu çok doğal. Akşamları eşime anlatıyordum: 'bilmem kimin kızı-oğluna şöyle olmuş' beraber üzülüp beraber dua ediyorduk (her zaman dularım miniklerle). Kuzuların doğum günleri yada en güzel günleri, benim kızımınkiymiş gibi sevinip ortak oluyordum, yürekten, riyasız...Hele başlarına bişey geldiğinde yada sadece aşı olduklarında, benim kızım için ne hissediyorsam onlar içinde yüreğim parçalanır, içim sızlardı.
     Ben yada benim gibi olanlar bu kadar güzel duygular düşünceler hissederken, benim gibi yada diğer arkadaşlarım gibi hissetmeyenlerde vardı tabi ki. 39 yaşındayım...39 sene boyunca neler gördüm neler...Çok çalıştım, pekçok ortama girdim, aynılarından heryerde var, inkar edemem. Hep bir yılanın başı çıkar çokluğun olduğu yerlerde, bazen birkaç yılan başı biraraya gelir...Nasıl anlatsam;
     Hani görünürde çok tatlılardır, çokta bilgili, ayrıca sosyete geçinirler ama hep öyle olmadığını söylerler ki, karşılarındaki olurmu öyle çok hoşsun, çok kalifiyesin desinler...Övülmeyi severler...bilmem kimin nesiyim ayaklarında takılırlar yada gittikleri yerleri dikkat keserler ki hava atabilsinler. Aslında içlerinde iyilik vardır(ki ben bu yanlarıyla idare ettim uzun zaman ama nereye kadar idare...) ama kompleksleri bu yönünün çokça açığa çıkmasına izin vermez. Sahte duygusallıkları anlaşılır ama idare edilir benim gibiler tarafından. Ben hep aman böyle yapıyor ama bak evladı var, bak düzeliyor gibi diye beklemede kalıp onları silmedim...
     Ortalık karıştı bir dönem Nurturia da, samimi, hemde birbirleriyle çokça samimi bir grup nurtici, diğerinin şifresini girip, hesabına, özel yazılarına bakmış, hemde defaatle...inanılır şey değil...ve bunlar yinede aylarca birbirlerinin yüzüne bakmış, çok samimi görüntüler vermişler...bunlar yaşanılası haller tabi, hayatta herşey olabilir ve şahsi bir mesele. Nurturia ile ilgisi yok, zaten farkedilir edilmez kişilerin üyelikleri sonlandırılmış ve nurtide büyük bir temizlik yapılmıştı, ayrıca fake nickler ortaya çıkmış ve bunlarda silinmişlerdi. Sonrasında yeni furya başladı...herkesler herkesleri silmeye başladı. Kimi tamamen korkudan kimide zamanında silmeye utandığı ama listesinde istemediği kişileri korkuyorum bahaneleriyle sildiler ve bu 2. şıktaki tipler beni çok iğreti ettiler, çok ayıpladım, bazende çok güldüm, yazıları, bahaneleri okudukça, yaaa bu kadarda olmaz, bırakın bu işleri diye gülmeye başladım. Keşke dürüst olsalardı...Bir süre sonra bu kişiler arkadaş listesi küçülünce hava atacak, şak şak diyecek kimse kalmayınca, yeni yeni kişilere teklif etmeye başladılar...Ve hayatta her zaman var olacaklar, önemli olan bizim gibi kişilerin tercihleri, bizler onları var ettikçe var olurlar...Benim en büyük yanlışım onlara şans vermekmiş aslında, keşke diyorum hayatımda ilk defa. Keşke, zamanında hissettiğimde, gördüğümde silseydim onları. Kafamda rahat olurdu, dünya da...
     Ben bunları görünce çok üzülmeye başladım.
     *Banane dimi? İlk başlarda öyle dedim ama benim ahlakım, görgüm ve vicdanım kabul etmedi bu olanları.
     *Sil istemediklerini dedim; e o kişiler sevdiklerimin güncellemelerinde çıkıyor ve yine içim almıyordu görmeye, riyakarlığa, yalan sözlere...
     *Sadece sorulara yanıt ver dedim: ben güncellemesiz bir nurti düşünemem ki.
     *Onlar yüzünden arkadaşlarınla günlük yazışamazsın dedim; gerçek arkadaşlıklar kurduysan, herşekilde görüşürsün, bağlar kopmaz dedim.
      Evet hayatta hep böyle kaçamazsın diyen oldu bana ama benimki bir kaçış değil bir kurtuluştu. Bağımlılığımdan, görmeyi tanımayı reddettiğim kişilerden... Ben o insanlarla aynı güncellemelerde karşılaşmak istemiyorum, bunada mecbur değilim. Ben mutlu olmak, paylaşım ve yeni dostluklar için üye oldum nurti ye ve inanın çok çok değerli arkadaşlar edindim orda. Benim kazancım onlar. Öyle herkese tlf numaramı verecek tiplerden değilim ben, gerçekten yakın hissettiğim, sevebileceğim bayanlarda var ve ne doğru seçimlerim olmuş ki çok şükür, onların hepsiyle görüşüyorum ve ailecek görüşebilecek kadarda sevip yakın hissediyorum. Şimdilerde sevdiğim ama çokça görüşmediğim arkadaşların bloglarını takip ediyorum, ordan haberdar oluyorum yavrularından kendilerinden. Hele bir sıkıntım var onuda bir başka postta yazarım: takip bölümünde adını dahi duymak istemediğim kişilerin blogları var, yok edemedim illallah diyorum :)))İstemediğin ot demişler...
     Yalandan arkadaş olmak diye bişey yoktur benim kitabımda, birine yazdıysam ve diğerini atladıysam yanlışlıkla, içim ezilir, çok üzülürüm kırdım mı arkadaşımı diye. Emek verdim ben nurtide ki arkadaşlarıma, kuzularına, işimden, hayatımdan çalarak. Karşılık olarak çok mülayim, hanım dediğim tiplerin dahi, açıklama yapmadan, nedensiz beni silişleri getirdi kendimi kendime. Beni sıkan, üzen konularda ne yapmalıyım diye bocalarken...birden kendime geldim, işte bu kadar dedim, sanal dünya burası, emek dinlemez, dinleyenleri sen bulmuşsun zaten.
     Belki kendimi anlattım belkide anlatamadım, derdim anlatmaya çalışmakta değil aslında bu saatten sonra ama kızımın blogunda paylaştığım nurturia arkadaş topluluğundan neden ayrıldığımı açıklama gereğidir, bu bloga bunu borçluyum.
     Benim yerime, belki de benden daha iyi, ne hissedip düşündüğümü anlatmış arkadaşım :) Ben kelimelerde çok iyi değilimdir ama kısa ve net, öyle güzel anlatmış ki arkadaşım :) Tşk ediyorum canım :)
      Teşekkür ediyorum nurturia, sayende kazandığım arkadaşlar için, kızımın zor anlarında tek bir güncellemede onlarca aldığım yanıtlar için :)
NOT: Yayınlanmasını istediğiniz tüm yorumlar yayınlanacaktır.

12 yorum:

Adsız dedi ki...

canımm ferdamm vedalaşamadan gitmişsin.hep aklımdasın.senin gibi insanlar kolay kazanılmıyor,seviyorum seni,anneliğini.çok özlüorum.KUZEYNİL...

lovehouse dedi ki...

sabah sabah duygulandırdın beni nil...çok tşk ediyorum,bu güzel sözler için,inşallah daha iyisindir,bende sizi meraktayım.
burdan beni takip edebilirsin ama ya ben?
seni ve kuzey i öperim canım :)

Hilal dedi ki...

Ferda'cım hakikaten sevdiğim bir arkadaşımsın. üzülmeni hiç istemem. seni çok iyi anladığımı belirtmek istedim. seni ve yavrunu kocaman öpüyorum. bir tık kadar uzağım aklında olsun:)

BETÜL dedi ki...

merhaba nazın annesi
blogunu takip ediyordum ama nurturia üyesi olduğunu bilmyordum
bende üyeyim ve gerçekten güzel dostluklarım var
ve anlam veremiyorum bu günlerde gerçekten öok çıkan var nurtiden
herhalde işin dozunu kaçıranlar oluyor
ama inan böyle düşünmen ve bu derece üzülmen üzdü beni:(
biz burdan takipteyiz seni ve güzel kızın nazı
sevgilerimle

lovehouse dedi ki...

Hilal cim, bende blogunu takip edenlerdenim ve hislerimiz karşılıklı canım :) destek için tşk ediyorum :)
İnsan isteyince herşekilde karşılaşabiliyor :)
bende sizi öpüyorum :)

lovehouse dedi ki...

Sevgili Betül,evet nurtide bişeyler oldu ama şimdi sular duruldu,temizlik oldu aslında ama bazıları dönüş yaptı ve ben artık orada bulunmaktan mutlu olamadığımdan ayrıldım. Kimseyi üzmek istemem inan,çok tşk ediyorum :)
öperim,sevgiyle kalın :)

Crocus dedi ki...

Ferda'cım yeni gördüm yazını,bir kaç haftadır teknolojiden uzak durmaya çalışıyordum.

Ben de eskisi kadar nurturia'ya girmiyorum ya da giremiyorum diyeyim. Ama seni ve talı kızımız Naz'ı buradan takip edeceğim artık.

İzmir'e yolun düşerse beklerim :)

lovehouse dedi ki...

Çiğdem cim tşk ediyorum,özliyeceğim arkadaşlarımdansın,lütfen özletme :)
Sevgiler :)

Gülçin dedi ki...

ferda özlüyorum bilesin canım..sevgiler benden!
İmza:Deli kadının biri!

lovehouse dedi ki...

Gülçin imzana bayıldım,sabah sabah kahkaha attırdın bana :)))öperim,yolun Ankara ya düşerse bir haber et yeter :)

çiğdem dedi ki...

slm şekerim bağımlılık yapan bir topluluktan uzak durmak gerçekten zor ama bende seninle aynı düşüncelerdeyim ve bende artık kopma noktasındayım öpüyorum seni

lovehouse dedi ki...

Bağımlılık yapacak kadar heyecanlı ve gerçek bir site Nurturia...
bende öptüm :)